De zorgverleners van huisartsenpraktijk Damzicht in Schiedam hadden vaak communicatieproblemen met patiënten. ‘Dat hoort erbij in een achterstandswijk’, zeiden ze tegen elkaar. In een project van twee jaar ontdekten ze hoe de beperkte gezondheidsvaardigheden beter konden herkennen en hanteren. Hun reis naar betere communicatie met deze patiënten levert mooie inzichten op voor andere zorgpraktijken. Reos zet deze voor u op een rij. 

Kennisinstituut Pharos schat dat ruim een kwart van de inwoners van Nederland beperkte tot zeer beperkte gezondheidsvaardigheden hebben. Zij vinden het lastig om informatie over hun gezondheid te vinden, te begrijpen en te beoordelen. Daardoor hebben ze gemiddeld een slechtere gezondheid en minder goede ervaringen met de zorg. Ook maken ze meer zorgkosten. Het is dus belangrijk dat er aandacht is voor deze vaardigheden. Het draagt bij aan verkleining van de gezondheidsverschillen. 

Zijn gezondheidsverschillen rechtvaardig? Laaggeschoolden met een zwaar beroep kunnen vaak maar kort van hun pensioen genieten. En met een hoge opleiding en een goed inkomen leef je langer. Ik vraag me af wat Darwin daarvan gevonden zou hebben. Is dat een soort maatschappelijke ‘survival of the fittest’? Wie het beste overleeft in de participatiejungle versterkt de menselijke genenpool. Zo gedacht, zijn gezondheidsverschillen ‘natuurlijk’ en onvermijdelijk. En dan heeft het weinig zin om die ongelijkheid aan te pakken. Toch?